In mum van tijd maakt de natuur grasmat van VV Ruurlo in de zomer van 2013 plaats voor kunstgras. De nieuwbouw van twee Ruurlose basisscholen (Willibrordus en Rehoboth) op een gedeelte van het sportcomplex langs de Nieuwe Weg noopte Stichting Beheer Sportpark 't Rikkelder tot herinrichting van het sportcomplex. Met de herinrichting beschikt voetbalvereniging Ruurlo op sportpark 't Rikkelder vanaf 1 augustus 2013 over een kunstgrasveld (hoofdveld), een kunstgras pupillenveld (beiden met verlichting), twee natuurgrasvelden en een natuurgras trainingsveld met verlichting.
Onder leiding van hoofdtrainer Tonny Berendsen promoveerd Ruurlo 1 naar de 3e klasse; de hoogst behaalde klasse in de geschiedenis van de club tot dan toe.
Het avontuur begint in december 1982. Voetbalvereniging Ruurlo krijgt een uitnodiging om deel te nemen aan jeugdtoernooien in Spokane (VS) en het Canadese Penticton. De invitatie is te danken aan de internationale contacten van hoofd- en jeugdtrainer Jan van Noesel. Het netwerk van de trainer uit Bathmen bracht de club eerder dat jaar al naar een internationaal toernooi in het Franse Raismes, waar Ruurlo de plaats innam van FC Utrecht dat op het laatste moment haar deelname afzegde. De uiteindelijke zevende plaats valt VV Ruurlo ten deel op de voorlaatste dag van het verblijf in de VS.
Hoewel de Ruurlose jeugd ook na 1983 toernooien in het buitenland heeft gespeeld, is er nooit meer een jeugdselectie opgestaan die zo’n ijver en doorzettingsvermogen aan de dag legde als de lichting van 1983 die haar Amerikaanse droom heeft nagejaagd en verwezenlijkt.
Ruurlo A1 wordt in 1976 kampioen van de junioren. Staand vlnr Herman Berendsen, Ron Abbink, Johan Bergsma, Andre Hoijtink, Gerrit ter Maat, Hennie Gotink, Jos Kasteel, Alfred Jansen, Uilko Hoekstra, Gerrit Hekker. Zittend vlnr Hennie Boers, Erik Wehning, Harry Ruumpol, Sietse Hoekstra, Tonny Vels, Jan den den Ende, Han Lievestro.
Eind 1974 wordt eindelijk het groene licht gegeven voor de bouw van het nieuwe clubhuis op locatie 't Rikkelder. Nadat men in 1975 is begonnen met de bouw is op 30 augustus 1975 de verhuizing van de club een feit; burgemeester De Beaufort neemt de velden officieel in gebruik. Hiermee wordt ook afscheid genomen van het oude sportpark de Meene. Het nieuwe sportcomplex omvat 3 velden, een trainingsveld, een clubgebouw en een kantine (welke later geheel door vrijwilligers nog zou worden uitgebreid).
Onder leiding van Bennie Lammers promoveert Ruurlo in 1973 op Sportpark de Meene naar de 1e klasse GVB.
In het seizoen 1958/ 1959 is het dan eindelijk zover: ons eerste elftal wordt kampioen en promoveert uiteindelijk naar de 4e klas K.N.V.B. Het was groot feest in de Ruurlose gemeenschap en de helden werden onder de klanken van muziekvereniging “Sophia’s Lust” het dorp binnengehaald. Voorts werd hun nog een diner aangeboden in hotel “Avenarius”.
Men probeert het niveau van toen wel eens te vergelijken met het huidige, maar dat is heel moeilijk daar men in het begin geen betaald voetbal had en er was geen hoofdklasse K.N.V.B. Dat hield in dat clubs als Ajax, Feyenoord, Go Ahead en NEC in de eerste klasse K.N.V.B. speelden. Daaronder had je dus de tweede, derde en vierde klasse K.N.V.B. en dan kwam de onderafdeling. Je zou de toenmalige eerste klasse G.V.B. kunnen vergelijken met de huidige derde of vierde klasse K.N.V.B.
Ondanks dat het een moeilijke tijd was om een vereniging op te bouwen bleef er bij de echte l(i)efhebbers van de voetbal sport in Ruurlo iets kriebelen. Zelfs na de ondergang van RFC Ruurlo, Excelsior Ruurlo, Vitesse Ruurlo en Roderlo. Men werd meer gedreven door enthiousiasme voor de sport dan door gezond verstand. De fundamenten voor de voetbal vereniging Ruurlo werden gelegd in 1932.
Het histrorische gebeuren vond plaats op 15 maart 1932 in café "Arfman", gelegen aan de Stationsstraat. Het lag natuurlijk voor de hand dat ook dit café ons eerste clublokaal en omkleedgelegenheid zou worden. Ruurlo, dat nog speelde in het rood zwarte Roderlo tenue, kwam in zijn eerste seizoen uit in de derde klasse F. Hier wist Ruurlo, na het eindigen op de tweede plaats, middels een promotie wedstrijd tegen Eibergse Boys direct te promoveren. De rest is geschiedenis.
Een tijdperk vóór dat van het huidige VV Ruurlo. Nu moeilijk voor te stellen, maar het was er echt. Een tijd waarin niet iedereen geld had voor een voetbaltenue en dit oploste d.m.v. het verven van een oude blouse. Een tijd waarin voetbalschoenen een luxe waren en al snel 4,75 gulden kostten. De links buiten werd voorzien van een linkerschoen en de rechtsbuiten van een rechter, bij gebrek aan voldoende schoenen. Een tijd waarin de afstanden naar de tegenstanders in de omliggende plaatsen doorgaans nog te voet werden afgelegd, dwars door de weilanden en velden, over sloten en heggen. Een tijd waar in de contributie ongeveer 9 cent in de maand bedroeg.
Voor de oprichting van VV Ruurlo in 1932 was het de RFC (Ruurlose Football Club) die de fundamenten legde voor voetbal in het dorp. De club begon met ongeveer 22 leden. Baron Willem van Heeckeren van Kell zorgde voor het veld, en burgemeester E.C. Scholten schonk de bal. RFC's eerste veld, de open plek in het Rijkenbargse bos, ligt er nog nog steeds.
Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was het voor de kleinere plaatsen een komen en gaan van clubs. Ruurlo kende diverse clubjes tegelijkertijd of na elkaar. Het was een wildgroei van illegale en legale clubs tot in de jaren twintig, wanneer de clubs Vitesse Ruurlo, Roderlo en Excelsior Ruurlo de trots van het dorp werden.